Rola układu rozdzielacza hydraulicznego
Elektrohydrauliczny układ sterowania serwo w urządzeniu TRT należy do jednego z ośmiu układów. Zgodnie z instrukcjami głównej sali sterowania, aby zrealizować otwieranie TRT, sterowanie prędkością zatrzymania, sterowanie mocą, ciśnienie w dachu i sterowanie systemem wykrywania procesu, aby zrealizować sterowanie funkcjonalne powyższego układu, ostatecznie odbije się to na sterowaniu prędkością turbiny, sterowaniu otwieraniem spokojnego skrzydła i sterowaniu otwieraniem łopatki, jest hydrauliczny układ serwomechanizmu położenia. Dokładność i błąd układu sterowania bezpośrednio wpływają na sterowanie każdym etapem układu TRT. Dlatego rola tego układu w TRT jest bardzo ważna.
Skład układu bloku zaworowego hydraulicznego
System składa się z jednostki sterowania cieczą, cylindra oleju serwo i stacji oleju napędowego.
Jednostka sterowania cieczą obejmuje jednostkę sterowania zaworem regulującym prędkość i dwie jednostki sterowania przepustnicą uspokajającą skrzynię biegów. Każda jednostka składa się z elektrohydraulicznego zaworu serwo, elektrycznego zaworu elektromagnetycznego, zaworu elektromagnetycznego szybkiego wyłączania, bloku obwodu olejowego, podstawy itp.
Siłownik serwo jest konstrukcją z podwójnym tłoczyskiem, z bardzo małym tarciem i dobrymi właściwościami uszczelniającymi. Stacja olejowa składa się ze zbiornika oleju, zmiennej pompy oleju, filtra oleju, chłodnicy, zaworu rurowego, stołu detekcyjnego itp.
Sygnał sterujący wydany przez automatyczny układ sterowania, w porównaniu z rzeczywistym sygnałem położenia cylindra w sterowniku serwomechanizmu, staje się wzmocnieniem sygnału błędu, trafia do elektro-cieczowego serwomechanizmu, do serwomechanizmu, do przepływu oleju hydraulicznego w celu popchnięcia cylindra, sygnału sprzężenia zwrotnego z czujnika położenia, aż do momentu, gdy sygnał sterujący równa się, cylinder przestaje się poruszać, zatrzymuje się w określonej pozycji, jest stabilny w otworze.
Liniowy ruch cylindra, poprzez ruch obrotowy zestawu przełączników korbowych do płyty zaworowej, zmienia kąt działania płyty zaworowej lub łopatki statycznej.
Dzięki powyższej analizie, przy ciągłej zmianie sygnału systemowego, stopień otwarcia przezroczystego, spokojnego skrzydła będzie się również stale zmieniać, a poprzez zmianę stopnia otwarcia statycznego skrzydła możliwe będzie kontrolowanie liczby obrotów, przepływu gazu i mocy turbiny.
Działanie 6 powierzchni bloku zaworów hydraulicznych
Konwencjonalny blok zaworów hydraulicznych jest na ogół sześciościanem, co oznacza istnienie 6 powierzchni, dzisiaj, zgodnie z metodą projektowania ogólnego bloku zaworów, widzimy rolę 6-powierzchniowego rozdzielacza hydraulicznego.
1. Powierzchnia górna i dolna
Górna i dolna powierzchnia bloku zaworów to głównie nałożone na siebie powierzchnie łączące. Powierzchnia ma wspólny port ciśnieniowy oleju P, publiczny port powrotu oleju T, port wycieku oleju L i 4 stałe otwory na śruby.
1 、 Prawa strona
Prawa strona zwykle zawiera elementy, które często wymagają regulacji. Takie jak należące do zaworu regulacji ciśnienia zawór przelewowy, zawór bezpieczeństwa, zawór sekwencyjny i takie należące do zaworu regulacji przepływu, zaworu przepustnicy, zaworu prędkości itp.; ponieważ te zawory w procesie działania układu hydraulicznego, muszą być często regulowane, więc po prawej stronie, aby każdy mógł regulować, w końcu leworęczny jest mniej!
3. Przód
Gdy liczba zaworów sterujących ciśnieniem i zaworów sterujących przepływem jest duża, nie można ich umieścić po prawej stronie. W takiej sytuacji niektóre zawory można regulować tylko z przodu, ponieważ przód jest również stroną wygodną.
4. Tylna strona
Tylna strona jest oczywiście najbardziej niewygodną częścią powierzchni, dlatego możemy umieścić tam elektromagnetyczny zawór odwracający, zawór zwrotny i inne zawory, nie ma potrzeby ręcznej regulacji zaworu umieszczonego na tej powierzchni.
5. Lewa strona
Zazwyczaj umieszczamy wyjściowy port olejowy siłownika przyłączeniowego po lewej stronie; ponadto po lewej stronie można umieścić port zewnętrznego manometru, port olejowy do podłączenia akumulatora, port olejowy przekaźnika ciśnienia i inny port olejowy zapasowy.
Oczywiście, powyższa treść jest w bardziej idealnym przypadku. W rzeczywistym procesie projektowania uważam, że niewiele osób zastosuje powyższą metodę, aby stworzyć układ, głównie ze względu na ograniczenia różnych rozmiarów
Wymagania dotyczące przetwarzania bloków zaworów hydraulicznych, w tym błąd rozmiaru, błąd położenia kształtu, chropowatość powierzchni
1. Czy każdy rozmiar powinien być oznaczony tolerancją?
Na początek chciałbym zapytać: czy przy każdym rozmiarze należy brać pod uwagę dokładność obróbki?
W rzeczywistości nie ma takiej potrzeby, więc jaka część musi spełniać wymagania dotyczące precyzji przetwarzania? Mówiąc prościej, tylko tam, gdzie występuje relacja montażowa, należy zwrócić uwagę na dokładność przetwarzania, zwłaszcza w przypadku wymagań dotyczących dokładności powierzchni.
Weźmy na przykład nasze wspólne części wału:
Ogólne wymiary promieniowe będą miały wymagania dotyczące dokładności ze względu na konieczność współpracy z odpowiednim otworem (np. łożyskiem);
W osi w górę, i nie ma żadnych wymagań dotyczących dopasowania, więc rozmiar zachowuje tylko swobodną dokładność, to znaczy, tolerancja nie jest oznaczona, ponieważ nie ma koordynacji osiowej.
2. Przegląd wiedzy na temat błędów przetwarzania
Sądzę, że po zapoznaniu się z naszym problemem, niektórzy przyjaciele będą wiedzieć, jakie są pojęcia dotyczące błędu, dokładności, tolerancji i innych kwestii, dlatego najpierw przeanalizujmy wiedzę związaną z błędami przetwarzania.
Do tak zwanych błędów przetwarzania zalicza się: błąd rozmiaru, błąd kształtu, błąd położenia.
1. Błąd wymiaru: różnica między rzeczywistym rozmiarem a rozmiarem idealnym po przetworzeniu.
2. Błąd kształtu: można go dalej podzielić na błąd makrogeometrii i błąd chropowatości powierzchni.
3. Błąd położenia: odchylenie między rzeczywistym wzajemnym położeniem i idealnym położeniem każdego elementu na obrabianym przedmiocie.
Już samo mówienie o błędzie, nie mówiąc już o tolerancji, jest pewnego rodzaju zachowaniem nieuczciwym. Jaki jest zatem związek między błędem a tolerancją?
Związek między błędem a tolerancją: tolerancja to dopuszczalny zakres błędu (podkreślono, że jest to zakres). Dopóki błąd (błąd jest wartością, a nie zakresem) nie przekracza tolerancji, część jest kwalifikowana.
Inaczej mówiąc, błąd to wartość, którą ludzie mierzą po przetworzeniu dobrych części, a tolerancja jest sztuczna, aby ocenić obrabiany element jako kwalifikowany i niekwalifikowany oraz opracować zakres; dopóki błąd mieści się w tym zakresie, oblicza się go jako kwalifikowany, w przeciwnym razie jest niekwalifikowany.
3. Błąd przetwarzania związany z blokiem zaworowym
Błąd przetwarzania związany z blokiem zaworowym to nic innego jak wyżej wymieniony błąd rozmiaru, błąd kształtu, chropowatości powierzchni – przyjrzyjmy się im po kolei.
1 、błąd wymiaru
Jak wiemy, w przypadku obróbki bloku zaworowego, najważniejszym elementem jest otwór, dlatego powinniśmy zwrócić uwagę na błąd rozmiaru otworu.
Zależności pomiędzy błędem wymiarowym, stopniem tolerancji i rozmiarem części przedstawiono w poniższej tabeli:
wśród:
IT12~IT18, dla rozmiarów niespełniających wymagań;
IT11~IT12, dla mniej istotnych rozmiarów dopasowania;
IT9~IT10, tylko dla ogólnych wymaganych wymiarów dopasowania;
IT7~IT8, używane do nieco dokładniejszego dopasowania wymiarów;
IT6, precyzyjne dopasowanie wymiarów ważnych części;
IT2~IT5, stosowane w przypadku szczególnie precyzyjnych wymiarów dopasowania części;
IT01~IT1, dla standardowych wymiarów o wysokiej precyzji;
W przypadku bloku zaworowego średnica otworu wynosi zazwyczaj od 3 do 30 mm (czyli podstawowy rozmiar kolumny najbardziej na lewo), dlatego należy skupić się na parametrach podanych w przerywanej ramce.
2. Wymagania dotyczące tolerancji kształtu i położenia
Tolerancja prostopadłości pomiędzy sześcioma powierzchniami bloku zaworowego powinna wynosić 0,05 mm i nie może przekraczać 0,1 mm;
Tolerancja stopnia równoległości pomiędzy powierzchniami względnymi (tj. równoległymi ścianami) wynosi 0,03 mm;
Tolerancja płaszczyzny każdej powierzchni wynosi 0,02 mm;
Prostopadła tolerancja kątowa między gwintem a powierzchnią przylegania wynosi 0,05 mm;
Tolerancja prostopadłości wszystkich otworów do powierzchni czołowej wynosi 0,05 mm;
3. Wymagania dotyczące chropowatości powierzchni
Tutaj przeanalizujemy również korelację chropowatości powierzchni.
Wspólny parametr Ra do oceny chropowatości powierzchni, który reprezentuje średnie odchylenie arytmetyczne konturu (jeśli nie rozumiesz, zignoruj). Należy pamiętać, że jego jednostką jest um;
Ra50, Ra25 oznaczają ogólnie powierzchnię obróbki zgrubnej, w rzeczywistości są to chropowatości powierzchni surowca;
W przypadku Ra12.5 oznacza to na ogół chropowatość powierzchni niespójnych, takich jak końcowa powierzchnia wału części wału i faza; z wyjątkiem fazy w otworze zaworu wkładanego.
Ra6,3 ogólnie określa chropowatość nieistotnej powierzchni styku, np. powierzchni montażowej słupów i podpór.
Ra3,2, wskazujący chropowatość powierzchni styku poszczególnych części.
Ra1,6 oznacza powierzchnię zęba zwykłego koła zębatego, powierzchnię roboczą gwintu przekładni, otwór kołka pozycjonującego itp.
Ra0,8, Ra0,4 oznacza chropowatość powierzchni roboczej niezbędną do zachowania koordynacji przez długi czas.
Ra0,1 określa chropowatość powierzchni styku toru przyrządu, tłoczyska cylindra i głowicy cylindra.
Ra0,05, wysokie wymagania dotyczące szczelności ruchomych części.
Ra0,012, blok pomiarowy i inne standardowe narzędzia pomiarowe o wysokiej precyzji do pomiaru chropowatości powierzchni.
Używamy „bloku porównania chropowatości powierzchni”, aby intuicyjnie zrozumieć, jaki jest stan różnych chropowatości powierzchni;
Wracamy do bloku zaworowego. Wymagania dotyczące chropowatości jego różnych części są różne:
Chropowatość powierzchni bloku zaworowego i otworów pod wbudowany zawór hydrauliczny nie powinna być większa niż Ra0,8;
Chropowatość powierzchni uszczelniającej oraz rowka pierścienia uszczelniającego nie może być większa niż Ra3,2;
Chropowatość całego kanału olejowego nie jest większa niż Ra12,5.
Powierzchnia w miejscu łączenia bloków nie ma większych zarysowań.
Na koniec, ze względów estetycznych, żeliwne i stalowe bloki zaworowe można poddać ocynkowaniu powierzchniowemu.